Het ik-moment

Een aantal dagen geleden vertelde iemand dat ze altijd bij het drinken van een cappuccino haar ik-momentje had. Dat ze dan even haar moment van de dag heeft, waarbij ze helemaal tot zichzelf kan komen en van het moment kan genieten. Daarbij moest een overheerlijk cappuccino niet ontbreken. Dit maakt het dan voor haar helemaal compleet. Ik denk dat iedereen dit moment wel een keer op de dag of in een week moet ervaren. Even geheel tot rust komen op je eigen manier. Genieten van het moment en reflecteren op hetgeen er zich afspeelt in je leven. 

Wanneer heb ik mijn ik-moment van de dag of van de week? Een werkweek was weer tot zijn einde gekomen en heb ik die vrijdagavond heerlijk gegeten bij P.F. Chang’s, een restaurant waar je heerlijke Aziatische en Chinese gerechten kunt bestellen. Hierna mocht een bezoek aan de Cinema Gloria VIP niet ontbreken. Voor VIP betaal je iets meer, maar dan betaal je echt voor de comfort en de mogelijkheid om, tijdens de film, iets te bestellen via een menukaart. De grote blauwe stoelen zitten comfortabel en je kunt de stoelen zo verstellen dat je bijna horizontaal kunt liggen. We bestelden een Cheesecake en een glas rode wijn. Dit was wel een geheel andere manier om zo naar een film te kijken. Popcorn en een koude Coca-Cola waren op dat moment zelf niet eens nodig. Hierna nog naar het strand om ook hier even te ontspannen met een paar glaasjes wijn.

De volgende dag, vroeg in de ochtend, ben ik voor de eerste keer naar de koffietent en minimarket “Clover” geweest. Het bevindt zich net achter het restaurant “The Screaming Eagle”. Het is zeker een aanrader, je kunt hier goed ontbijten en mocht je houden van verschillende natuurlijke producten ben je daar op het juiste adres. Om het gevoel van liefde voor koffie en thee te ontvangen vind je bij binnenkomst op een klein schoolbord de tekst:  

“In this place you breathe love just with a cup of coffee or tea. Ask for our coffee preparation methods at the table.”

Bij het nemen van mijn eerste slok cappuccino moest ik meteen denken aan het gesprek een aantal dagen geleden. Was dit mijn ik-moment?

Wat later op de dag vroeg mijn zus of ik mee wilde gaan op een catamaran. Ze zouden met wat vrienden heerlijk van de zon en zee gaan genieten. Ik ben zelf, na al die jaren dat ik hier op Aruba zit, nog nooit op een catamaran geweest. Waarom ik dat niet eerder heb gedaan, zou ik eigenlijk niet weten. Dit was tevens ook de eerste keer dat ik doormiddel van het snorkelen het scheepswrak “SS Antilla” voor een deel heb kunnen zien.

Wanneer ervaren we ons eigen ik-momenten? Moet dit altijd alleen zijn? Of kun je dit ook ervaren met mensen om je heen? Zijn het dan de kleine dingen die het hem doen? Of juist de vele momenten die je niet al te vaak doet en die geld kosten? Ik ben van mening dat je hier op Aruba ontzettend veel kunt doen en genieten, maar dat de inwoners op Aruba zelf niet altijd weten wat voor een rijkdom we hier wel niet hebben. We hebben de mooiste stranden om ons heen, maar genieten hier soms niet voldoende van. Mensen uit het buitenland zouden er een moord voor doen of ontzettend veel voor willen betalen. Voor ons wordt dit alles als heel normaal gezien. Je gaat blijkbaar pas echt iets waarderen als je het niet meer hebt.  

De vele leuke dingen die ik dit weekend heb gedaan, kun je zien als echte ik-momenten. Maar dat wilt niet zeggen dat je thuis deze momenten niet kunt ervaren en dat het altijd iets groots moet zijn. Het zijn soms ook de kleine dingen die het doen. Een goed glas wijn, genieten van goede muziek op de achtergrond, kijken naar een film of het lezen van een goed boek. Je moet deze momenten zelf opzoeken en ervaren. Je vindt uiteindelijk je eigen ik-momenten, waarbij je weer vol goede moed een nieuwe werkweek kunt beginnen.